Met jongeren wordt bestuur snel toekomstbestendig
Mildred Hofkes (links) en Nikki Trip (rechts)
Beluister de podcast:
Reputatie wordt in de bestuurskamer van bedrijven en beleggingsinstellingen vaak alleen vanuit het perspectief van risicomanagement bekeken. Maar dat is een gemiste kans. Besluiten en beleid zouden juist gedragen moeten worden vanuit stakeholders in brede zin.
Dat vindt Mildred Hofkes (foto), van het gelijknamige Bureau Hofkes. Ze spreekt met Nikki Trip in het kader van de podcast serie “Expeditie Toekomst” van Fondsnieuws. Volgens Hofkes is de huidige generatie bestuurders vooral gericht op het binnenhalen en analyseren van data uit de eigen organisatie.
Dat zijn verticaal georganiseerde bedrijven, waarin men in de bestuurskamer dezelfde, gevestigde taal spreekt. Kortom, een monocultuur met weinig diversiteit, waar jongeren geen toegang toe hebben, vertelt Hofkes in de podcast.
Zij doet sinds 2008 onderzoek naar de kwaliteit van bestuur. Daaruit blijkt dat veel bedrijven worden aangestuurd met verouderde governance modellen vanuit een gesloten bestuurscultuur met weinig zuurstof van buitenaf. Zo ontbreken op het dashboard van de bestuurders kerngegevens over maatschappelijke thema’s als inclusiviteit, C02-uitstoot of verduurzaming. Binnen het bestuur is sprake van een monocultuur en een gebrekkige ‘cognitieve’ diversiteit. De jongere generaties worden er nauwelijks of niet gehoord, oordeelt Hofkes.
Deze verouderde governance modellen kunnen volgens haar de slag naar verduurzaming en innovatie doorgaans niet maken, omdat ze daarvoor niet zijn toegerust. Bestuurskamers reageren te traag, zijn onvoldoende wendbaar en lopen het gevaar van reputatieschade door het missen van relevante signalen van buitenaf.
Om dit risico te ondervangen zou het volgens Hofkes goed zijn dat iedere organisatie tenminste 1 bestuurder en 1 jong talent in het bestuur opneemt. Hierdoor zouden bedrijven volgens haar binnen één jaar toekomstbestendig bestuurd kunnen worden. Bestuurders zouden zich dan vooral moeten openstellen voor de gedachten en inzichten van de jongere generatie.
Hofkes stelt dat het hoognodig is dat jongeren – de toekomstige leiders die bij voorbeeld bij uitstek met de gevolgen van klimaatverandering en extreem kunnen worden geconfronteerd – toegang krijgen tot de boardrooms van bedrijven en financiële instellingen. Daartoe is echter een horizontaal model nodig, dat gericht is op stakeholders waarde in plaats van uitsluitend op aandeelhouderswaarde, aldus Hofkes in de podcast. Zij richtte in 2010 onder meer het platform Nieuwbestuur op, dat gericht is op een future proof governance.
Hofkes denkt dat de klimaatzaak van Milieudefensie tegen Shell duidelijk maakt dat toekomstbestendig besturen geen morele gunst is, maar bittere noodzaak voor de bedrijfscontinuïteit en de risicobeheersing van ieder bedrijf. Elke organisatie zal een aantoonbare bijdrage moeten leveren aan de verduurzaming van onze economie en het verbeteren van het maatschappelijk draagvlak (ESG), stelt zij.
De Europese Unie probeert de positie van stakeholders in het algemeen en van aandeelhouders van beursgenoteerde bedrijven in het bijzonder te versterken. Ten behoeve van dat laatste is september 2020 de Europes richtlijn Shareholder Rights Directive (SRD) II in werking getreden voor alle 27 lidstaten van de EU. De SRD II is een uitbreiding van de SRD I uit 2007. Beide richtlijnen zijn erop gericht om de Europese kapitaalmarkt en effecteninfrastructuur efficiënter te maken. SRD I verplichtte beursfondsen onder andere om ‘proxy voting’ mogelijk te maken voor aandeelhouders. SRD II gaat daarin nog een stap verder en beoogt belanghebbenden proactief te informeren over aankomende aandeelhoudersvergaderingen.
Dit artikel is voor het eerst verschenen op fondsnieuws.nl.